بیوگرافی پیمان قاسم خانی و همسرش + عکس

پیمان قاسم خانی فیلمنامه‌نویس ایرانی است. پیمان قاسم خانی متولد تهران است.پیمان قاسم خانی همسر سابق بهاره رهنما یکی از بازیگران سینما و تلویزیون ایران است.همچنین پیمان قاسم خانی برادر مهراب قاسم خانی فیلمنامه نویس و طراح صحنه و لباس است. عکسی از پیمان قاسم خانی در کنار همسر دومش منتشر شده است.

زندگی نامه پیمان قاسم خانی

پیمان قاسمخانی متولد ۳۰ دی ماه سال ۱۳۴۵ در تهران‎‌‎ْ؛ فیلم‌نامه‌ نویس و بازیگر ایرانی، که در رشته آمار انفورماتیک در دانشگاه اهواز تحصیل کرده و همسر او بهاره رهنما یکی از بازیگران سینمای ایران است ثمره زندگی آنهایک دختر به نام پریا، متولد سال ۱۳۷۷ است. قاسمخانی در سال ۱۳۷۰ به مرکز آموزش فیلمسازی قدم نهاده و دوره فیلم‌نامه‌ نویسی را در این مرکز گذرانده و بعد از گذراندن این دوره در مرکز آموزشی و فیلمسازی فردوس به نگارش فیلم‌نامه روی آورد. او گفته است شاید تنها فیلمنامه نویسی در سینمای ایران باشم که بدون آشنایی با سینما گران و بدون واسطه وارد این حرفه هنری شده ام کما اینکه اکثر فیلمنامه نویسان با وجود آشنایی در سینما وارد این حرفه می شوند.

تعدادی از فیلم‌نامه‌های او عبارتند از: “من زمین را دوست دارم”‎ ، “مارمولک” ، “بوی خوش زندگی” و فیلم‌نامه “هتل” را نیز برای خانم برومند نوشته است. پیمان قاسمخانی در بیشتر ساخته‌های مهران مدیری به عنوان فیلم‌نامه نویس و یا سرپرست نویسندگان فعالیت داشته، و او را در اغلب آثارش یاری رسانده است. اغلب منابع بر این باورند که پیمان قاسمخانی با متن های جالب و زیبایی که برای فیلم “پاورچین” مهران مدیری نوشته او را به عنوان یکی از طنز ساز های خوب مطرح کرده است.

پیمان قاسمخانی پس از یک تجربه بازیگری نه چندان موفق در”عاشقانه” (علیرضا داوودنژاد، ۱۳۷۴) با نگارش فیلمنامه “دختری با کفش های کتانی” (رسول صدرعاملی، ۱۳۷۷) جایگاه خود را به عنوان یک فیلمنامه نویس حرفه ای تثبیت کرد. بااینکه در مرحله نگارش فیلمنامه “دختری با کفشهای کتانی” صدرعاملی ازفریدون فرهودی خواست که نسخه ای جدید بر فیلمنامه قاسمخانی بنویسد و بخش هایی رابه داستان بیفزاید، اما نتیجه کم و بیش کاری یک دست از آب درآمد که برای زمان خودشفیلمی جسورانه به شمار می رفت و البته الگویی برای سازندگان فیلم های تین ایجری شدکه در ظاهر داعیه اجتماعی بودن داشتند، اما هدفشان بیشتر فتح گیشه بود.

او برای نوشتن فیلم نامه (دختری با کفش‌های کتانی) موفق به دریافت جایزه بهترین فیلم‌نامه نویس از خانه سینما شد‌، بعد سناریو و سرپرست نویسندگی سریال «پاورچین» را به کارگردانی مهران مدیری بعهده گرفت.

پیمان قاسمخانی سابقه ساختن فیلمی کوتاه به نام “هزارپا” با بازی پگاه آهنگرانی، سروش صحت، بهاره رهنما و مهران مدیری را دارد.

“نان و عشق و موتور هزار” (ابوالحسن داوودی، ۱۳۸۰)، به عنوان یکی از موفق ترین کمدی های یک دهه گذشته، نشان داد که فیلمنامه های قاسمخانی جدا از رعایت حداقل استانداردهای ژانر کمدی و دوری از لودگی های معمول، می تواند عامه مخاطبان را نیز به سینماها بکشاند. “نان و عشق و موتور هزار” با بهره گیری از مولفه های حاکم بر فیلم فارسی ها، خود فیلم فارسی ها را دست می انداخت و جدا از آن نگاهی تازه و بسیار کمیک نسبت به رویدادهای سیاسی و اجتماعی دوران خودش داشت; نگاهی بسیار دلنشین تر از فیلم های جدی ساخته شده در آن برهه که سازندگانشان گمان می کردند با آنها دارند برگی جدید در سینمای سیاسی کشورمان ورق می زنند.

“مارمولک” (کمال تبریزی، ۱۳۸۲)، که بی شک یکی از فیلمهای جنجالی دهه هشتاد خورشیدی بود، قاسمخانی را تا جایگاه یک ستاره در میان فیلمنامه نویسان مستقل سینمای ایران بالا برد. در زمان اکران “مارمولک” جنجال هایی قابل پیش بینی پیرامونش پدید آمد; زیرا بسیاری فیلم و شوخی هایش را گذری جسورانه از خط قرمزها می پنداشتند. اما اکنون که ده سال از زمان ساخت فیلم گذشته و از آن هیاهوها دور شده ایم، می توان ادعا کرد که “مارمولک” در خدمت همان نگاه سفارشی حاکم ساخته شد و اتفاقا برخلاف آن ادعاها لحن و پایانی محافظه کارانه داشت و پا را از دایره موضوعه ای ممنوع فراتر نگذاشته بود.

در سال ۱۳۸۲ موفقیت وی تکامل یافته، و برای نگارش فیلمنامه “مارمولک” به کارگردانی کمال تبریزی سیمرغ بلورین را دریافت کرد.

“پوکر” نخستین فیلمنامه جدی پیمان قاسمخانی بود که بسیاری آن را بهترین فیلمنامه تاریخ سینمای ایران می دانستند. اما این فیلمنامه پس از چند بار دست به دست شدن میان کارگردان های نام آشنای سینما، به کاظم راست گفتار رسید و او نیز با تغییراتی فراوان آن را با نام “نقاب” جلوی دوربین برد و روانه اکران کرد. با اینکه فیلم در همان سر و شکل تغییر یافته فیلمنامه اش با کاستی هایی روایی همراه بود، اما همچنان داستانی مخاطب پسند و جاندار داشت. هرچند که خود قاسمخانی هنوز هم از به هدر رفتن آن فیلمنامه سخن می گوید.

“سن پترزبورگ” (بهروز افخمی، ۱۳۸۸) و “ورود آقایان ممنوع” (رامبد جوان، ۱۳۸۹) دیگر فیلمنامه های قاسمخانی در نیمه دوم دهه هشتاد خورشیدی بودند که سطح کیفی خوبشان باز هم ثابت کرد که او بهترین گزینه برای نوشتن فیلمنامه هایی کمدی در بدنه سینمای ایران است. پیمان قاسمخانی که فیلمنامه “سن پترزبورگ” را با همکاری برادرش، محراب، نوشته بود، در این فیلم بار دیگر به طبع آزمایی در زمینه بازیگری دست زد و در کنار محسن تنابنده قرار گرفت.

در سال 1372 فعالیت خود را بعنوان نویسنده از فیلمنامه نویسی فیلم «من زمین را دوست دارم» شروع کرد که کارگردان آن برعهده ابوالحسن داوودی بود

این فیلم با حضور علیرضا خمسه ، فریبرز عرب نیا و بهزاد خداویسی به شدت مورد توجه قرار گرفت

از سال 1376 با سریال گالری 9 به کارگردانی غلامرضا رمضانی وارد تلویزیون شد و از سال 1381 با سریال پاورچین با مهران مدیری شروع به همکاری کرد

تجربه بازیگری پیمان قاسم خانی

اولین بار در سال 1374 در فیلم عاشقانه به کارگردانی علیرضا داودنژاد و در کنار خسرو شکیبایی و بهاره رهنما بازیگری را تجربه کرد

برای بار دوم سال 1388 فیلم سن پترزبورگ را نوشت و خود نیز نقش اول آن را بازی کرد

ازدواج اول و طلاق پیمان قاسم خانی از بهاره رهنما

پیمان قاسم خانی در سال 1371 وقتی 26 ساله بود با بهاره رهنما بازیگر 19 ساله ازدواج کرد که ثمره این زندگی دختری بنام پریا متولد 1376 بود

زندگی پیمان و بهاره در سال 95 بعد از 24 سال زندگی مشترک به جدایی و طلاق ختم شد ، خانوم بهار رهنما چند ماه بعد از جدایی برای بار دوم ازدواج کرد

ازدواج رسمی دوم پیمان قاسم خانی

در نهایت بعد از هفت ماه در نهایت اسفند 99 عروس خانه بله را گفتند و پیمان قاسم خانی رسما برای بار دوم با خانم متیرا ابراهیمی ازدواج کرد

پیمان تنها یک برادر کوچکتر به نام مهراب قاسم خانی دارد که او نیز بازیگر و نویسنده است ، همسر برادرش خانوم شقایق دهقان نیز بازیگر صاحب نامی می باشد