لعیا زنگنه | لعیا زنگنه بازیگر
لعیا زنگنه و خانواده اش مهاجرت کردند ؟+عکس
لعیا زنگنه دریک فیلم را مشاهده می کنید
لعیا زنگنه بازیگر زن ایرانی است که به دلیل بازی در سریال تولدی دیگر بسیار معروف شد. او اخیرا کم کارتر از قبل شده است. در این بخش بیوگرافی لعیا زنگنهزنگنه و عکس های او و همسرش را آماده کرده ایم. لعیا زنگنه متولد سال 1344 است.بازی زیبای لعیا زنگنه در مجموعه تلویزیونی در پناه تو ساخته ی حمید لبخنده، سال 1373هنوز در یادها مانده است تصویری از لعیا زنگنه اخیرا در فضای مجازی با بازدید زیادی رو به رو شده است.
بیوگرافی لعیا زنگنه
لعیا زنگنه متولد 14 مرداد 1344 در تهران بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون است.
او دارای مدرک کارشناسی تئاتر از دانشگاه هنر می باشد، یک دوره کلاس آموزش نقاشی را نیز گذرانده است. او یک دوره کلاس نقاشی را نیز گذرانده است.
فعالیت بازیگری لعیا زنگنه
از سال 1370 فعالیت خود را در تاتر آغاز کرد.و در سال 1375 با نقش آفرینی فیلم راز مینا ساخته ی عباس رافعی وارد عرصه ی سینما شد.وی در دوران دانشجویی در چند نمایش از جمله پارانویا، یادگار، خال خالی (عروسکی) و نیز در فیلم کوتاه دانشجویی در کنج تنهایی بازی کرد. نخستین کار حرفه ای اش در تئاتر، بازی در نمایش یادگار سال های شن علی رفیعی، 1371بود.
در سریال در پناه تو
بازی زیبای او در مجموعه تلویزیونی در پناه تو ساخته ی حمید لبخنده، سال 1373هنوز در یادها مانده است.همچنین بازی کوتاه او در فیلم مزاحم کاری از سیروس الوندشاید بهترین نقش آفرینی او در سینما تا به امروز باشد.
در سریال تولدی دیگر
سریال تولدی دیگر داستان زندگی زن و شوهری مرفه در حال کشمکش برای طلاق است که بچه هایشان این میان بلاتکلیف هستند. زن و شوهر موقع رفتن به یک مهمانی در لواسان در حین مشاجره دچار حادثه می شوند. ماشین به دره سقوط می کند و آتش می گیرد. شوهر در آخرین لحظات از اتومبیل بیرون می پرد و او را که زخمی است پیدا می کنند، اما از زن اثری نیست.
بازی های دیده شده از لعیا زنگنه
مدارصفر درجه نام سریالی ایرانی است که از 3 اردیبهشت 1386 از شبکه اول سیمای جمهوری اسلامی ایران به روی آنتن رفت. لعیا زنگنه در این سریال نقش زینت الملوک جهانبانی را بازی کرده است.
لعیا زنگنه در ماه رمضان 1392 در سریال پر طرفدار مادرانه ایفای نقش کرد. داستان این سریال از این قرار است که اردلان(مهدی سلطانی) از همسر خود(لعیا زنگنه) جدا شده و پسر و دختر خود را سرپرستی می کند اما در می یابد که فاصله زیادی از لحاظ اجتماعی با دخترش رها پیدا کرده و…
لعیا زنگنه در فیلم خصوصی
خصوصی یا زندگی خصوصی فیلمی به کارگردانی محمدحسین فرح بخش، نویسندگی اصغر نعیمی و تهیه کنندگی عبدالله علیخانی ساخته سال 1390 است. این فیلم روایت فردی به نام ابراهیم است که در ابتدا فردی تندرو بوده و پس از اخراج از مقام های دولتی خود به عنوان اپوزیسیون در روزنامه اش آغاز به انتشار مطالب جنجالی می کند.
لعیا زنگنه در فیلم خیابان های آرام به کارگردانی کمال تبریزی تهیه کنندگی محمود رضوی نقش یک افسر پلیس را ایفا میکند این فیلم ساخته سال 1389 است. خیابان های آرام داستان خبرنگاری است که در یک روز کاری خود با حوادثی در سطح شهر روبه رو می شود.
نمایش خوانی لعیا زنگنه
نمایشنامه خوانی بعد از هرگز به کارگردانی شایسته ایرانی و نویسندگی هاله مشتاقی نیا در فرهنگسرای ارسباران خوانش شد. لعیا زنگنه ، زیبا بروفه ، مهشاد مخبری ، غزاله جزایری ، شایسته ایرانی ، فهیمه امن زاده نقش خوانان این کار بودند.
فیلم شناسی لعیا زنگنه
از مینا (عباس رافعی، 1375)
شیفته (محمدعلی سجادی، 1379)
رنگ شب (محمدعلی سجادی، 1379)
تکیه بر باد (فیلم 1378) (داریوش فرهنگ، 1378)
هفت ترانه (بهمن زرین پور، 1380)
مزاحم (سیروس الوند، 1380)
تب (رضا کریمی، 1382)
رئیس (مسعود کیمیایی، 1385)
خیابان های آرام (کمال تبریزی، 1389)
جرم (مسعود کیمیایی، 1389)
خودزنی (احمد کاوری، 1390)
زندگی خصوصی (حسین فرح بخش، 1390)
عاشق ها ایستاده می میرند (شهرام مسلخی، 1392)
این زن حقش را می خواهد (محسن توکلی، 1394)
عشقولانس (محسن ماهینی ،1395)
قاتل اهلی (مسعود کیمیایی ،1395)
فیلم تلویزیونی لعیا زنگنه
پدر - (بهرنگ توفیقی) ١٣٩٧
آرام می گیریم (روح الله سهرابی) 1395
پشت بام تهران (بهرنگ توفیقی) 1394
خواب بلند (احمد کاوری) 1392
مادرانه (جواد افشار) 1392
راستش را بگو (محمدرضا آهنج)1391
اغما (سیروس مقدم) 1386
مدار صفر درجه (حسن فتحی) 1386
باران عشق (احمد امینی، یک قسمت) 1380
تولدی دیگر (داریوش فرهنگ) 1377
در قلب من (حمید لبخنده) 1377–1376
در پناه تو (حمید لبخنده) 1374–1373
لعیا زنگنه در این زن حقش را میخواهد
فیلم تلویزیونی
نام دیگر عشق (ابوذر نوروزپور، 1391)
فلس سیاه (مسعود تکاور، 1391)
رایزن عشق (جواد افشار، 1391)
زمزمه (مسعود آب پرور، 1390)
جاده جنایت (جهانبخش ایمانی، 1386)